Μητέρα πολύτεκνης οικογένειας Γεωργία Τζέμη – Τζιμογιάννη Ἡ σύζυγος τοῦ Εὐγένιου Τζιμογιάννη – ἡ σιωπηλὴ δύναμη πίσω ἀπὸ ἕναν φάρο πίστεως καὶ ἀγῶναΠίσω ἀπὸ κάθε μεγάλο ἄνδρα στέκει, συχνὰ ἀθέατη ἀλλὰ πάντα παροῦσα, ἡ γυναῖκα ποὺ στάθηκε συνοδοιπόρος καὶ στήριγμα σὲ κάθε πτυχὴ τῆς ζωῆς του. Ἔτσι καὶ πίσω ἀπὸ τὸν ἀείμνηστο Εὐγένιο Τζιμογιάννη —ἕναν ἄνθρωπο ποὺ ἐνσάρκωνε τὸ ἦθος της Ρωμηοσύνης, τῆς αὐθεντικῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς γνήσιας ἑλληνικότητας— στεκόταν ἡ πολυαγαπημένη του σύζυγος. Μιὰ γυναῖκα ἀντάξιά του.Μητέρα πέντε παιδιῶν, σήκωσε τὸ βάρος τῆς οἰκογένειας μὲ τὴν ἴδια σεμνότητα, αὐταπάρνηση καὶ ἀγάπη ποὺ χαρακτήριζε καὶ τὸν σύζυγό της. Μέσα στὴ σκιὰ τοῦ πολύπλευρου ἔργου τοῦ Εὐγένιου, ἡ ἴδια ὑπῆρξε τὸ στήριγμα τοῦ σπιτιοῦ, ἡ γαλήνη τοῦ καθημερινοῦ, τὸ λιμάνι τῆς ἐπιστροφῆς. Μὲ πίστη βαθειὰ καὶ καρδιὰ ταπεινή, καλλιέργησε στὸ σπίτι τους το φῶς τῆς Χριστιανικῆς ζωῆς, τῆς ἑλληνικῆς παράδοσης καὶ τῆς ἀγάπης γιὰ τὸν πλησίον. Ἡ σύζυγος τοῦ Εὐγένιου Τζιμογιάννη δὲν ὑπῆρξε ἁπλῶς “ἡ γυναῖκα του”. Ὑπῆρξε συντρόφισσα στὴν ἀποστολή, συνοδοιπόρος στὸν ἀγῶνα, μητέρα ποὺ μεγάλωσε μὲ ἦθος καὶ φῶς πέντε παιδιὰ — συνεχιστὲς τῆς πνευματικῆς του παρακαταθήκης.Στὴν ἀπουσία τοῦ Εὐγένιου, ἡ παρουσία της γίνεται ἀκόμη πιὸ εὔγλωττη. Δὲν κραυγάζει· μαρτυρεῖ μὲ τὴ σιωπή, τὴν ἀξιοπρέπεια, τὴ συνέχιση τῆς ζωῆς. Ἡ θυσία τῆς καθημερινότητάς της καὶ ἡ προσφορά της, ὄχι μόνο στὸν δικό της οἶκο ἀλλὰ καὶ εὐρύτερα, εἶναι ἄξιες σεβασμοῦ καὶ τιμῆς.Τέτοιες γυναῖκες κρατοῦν ζωντανὴ τὴν ψυχὴ τοῦ Γένους. Εἶναι ἐκεῖνες πού, χωρὶς τυμπανοκρουσίες, χαράζουν βαθιὲς ρίζες σὲ μιὰ κοινωνία ποὺ ἔχει ἀνάγκη παραδείγματα σιωπηρῆς ἁγιοσύνης καὶ ἐσωτερικοῦ μεγαλείου.Μὲ βαθὺ αἴσθημα εὐθύνης καὶ τιμῆς, συμμετέχει ὡς ἑταῖρος καὶ μέλος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Κέντρου Ἔρευνας Μελετῶν καὶ Ἐπιμόρφωσης «Εὐγένιος Τζιμογιάννης», συνεχίζοντας τὸ πνευματικό, κοινωνικὸ καὶ ἐθνικὸ ὅραμα τοῦ ἐκλιπόντος.
