Περιγραφή
Μὲ αἷμα καὶ δάκρυα ἱκεσίας πρὸς τὴν Ὑπέρμαχο Στρατηγὸ τοῦ Γένους, τὴν Θεοτόκο “βγήκαμε εἰς τὴν κοινωνίαν τοῦ κόσμου” (Μακρυγιάννης), γίναμε κράτος.
Γι’ αὐτὸ ἡ Ἐπανάσταση τοῦ ’21 εἶναι ἁγία.
Ἡ ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση εἶναι ἡ πιὸ πνευματικὴ ἐπανάσταση ποὺ ἔγινε στὸν κόσμο. Εἶναι ἁγιασμένη.
Ἡ σκλαβιὰ ποὺ ἔσπρωξε τοὺς Ἕλληνες νὰ ξεσηκωθοῦνε καταπάνω στὸν Τοῦρκο, δὲν ἤτανε μονάχα ἡ στέρηση κ’ ἡ κακοπάθηση στὸν Τοῦρκο, ἀλλά, ἀπάνω ἀπ’ ὅλα, τὸ ὅτι ὁ τύραννος ἤθελε νὰ χαλάσει τὴν πίστη τους, μποδίζοντάς τους ἀπὸ τὰ θρησκευτικὰ χρέη τους, ἀλλαξοπιστίζοντάς τους καὶ σφάζοντας ἢ κρεμάζοντάς τους, ἐπειδὴ δὲν ἀρνιόντανε τὴν πίστη τους γιὰ νὰ γίνουμε μωχαμετάνοι. Γιὰ τοῦτο πίστη καὶ πατρίδα εἴχανε γίνει ἕνα καὶ τὸ ἴδιο πρᾶγμα”. (Φ. Κόντογλου, Ἡ Πονεμένη Ρωμιοσύνη, ἐκδ. “Ἀστήρ”, Ἀθήνα 71989, σελ. 275).
Καὶ τὸ σημερινὸ ψευτορωμαίικο μάχεται νὰ χωρίσει αὐτὰ τὰ δύο πολυτίμητα τζιβαϊρικὰ “καὶ μᾶς γελᾶνε ὁ κόσμος”, καταπὼς θὰ ἔλεγε ὁ πατριδοφύλακας στρατηγὸς Μακρυγιάννης. Ἀλλὰ “τοῦ κάκου κοπιάζουν”…
Κατάντησε ἡ πατρίδα μας κουφάρι ἄψυχο, παίγνιο τῶν Εὐρωπαίων κακεργατών. Τὸν δρόμο γιὰ νὰ βροῦμε τὰ φτερὰ τὰ πρωτινά μας, τὰ μεγάλα, μᾶς τὸν δίδαξε ὁ Φώτης Κόντογλου: πίσω στὴν παράδοσή μας. Ἕως πότε θὰ εἴμεθα ἀχαρακτήριστοι Γραικύλοι; (Ἀπὸ τὴν παρουσίαση στὸ ὀπισθόφυλλο τοῦ βιβλίου)
Γι’ αὐτὸ ἡ Ἐπανάσταση τοῦ ’21 εἶναι ἁγία.
Ἡ ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση εἶναι ἡ πιὸ πνευματικὴ ἐπανάσταση ποὺ ἔγινε στὸν κόσμο. Εἶναι ἁγιασμένη.
Ἡ σκλαβιὰ ποὺ ἔσπρωξε τοὺς Ἕλληνες νὰ ξεσηκωθοῦνε καταπάνω στὸν Τοῦρκο, δὲν ἤτανε μονάχα ἡ στέρηση κ’ ἡ κακοπάθηση στὸν Τοῦρκο, ἀλλά, ἀπάνω ἀπ’ ὅλα, τὸ ὅτι ὁ τύραννος ἤθελε νὰ χαλάσει τὴν πίστη τους, μποδίζοντάς τους ἀπὸ τὰ θρησκευτικὰ χρέη τους, ἀλλαξοπιστίζοντάς τους καὶ σφάζοντας ἢ κρεμάζοντάς τους, ἐπειδὴ δὲν ἀρνιόντανε τὴν πίστη τους γιὰ νὰ γίνουμε μωχαμετάνοι. Γιὰ τοῦτο πίστη καὶ πατρίδα εἴχανε γίνει ἕνα καὶ τὸ ἴδιο πρᾶγμα”. (Φ. Κόντογλου, Ἡ Πονεμένη Ρωμιοσύνη, ἐκδ. “Ἀστήρ”, Ἀθήνα 71989, σελ. 275).
Καὶ τὸ σημερινὸ ψευτορωμαίικο μάχεται νὰ χωρίσει αὐτὰ τὰ δύο πολυτίμητα τζιβαϊρικὰ “καὶ μᾶς γελᾶνε ὁ κόσμος”, καταπὼς θὰ ἔλεγε ὁ πατριδοφύλακας στρατηγὸς Μακρυγιάννης. Ἀλλὰ “τοῦ κάκου κοπιάζουν”…
Κατάντησε ἡ πατρίδα μας κουφάρι ἄψυχο, παίγνιο τῶν Εὐρωπαίων κακεργατών. Τὸν δρόμο γιὰ νὰ βροῦμε τὰ φτερὰ τὰ πρωτινά μας, τὰ μεγάλα, μᾶς τὸν δίδαξε ὁ Φώτης Κόντογλου: πίσω στὴν παράδοσή μας. Ἕως πότε θὰ εἴμεθα ἀχαρακτήριστοι Γραικύλοι; (Ἀπὸ τὴν παρουσίαση στὸ ὀπισθόφυλλο τοῦ βιβλίου)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.